Witold Gombrowicz - cytaty

Świat istnieje dla nas tylko jako możliwość bólu, lub rozkoszy.

(...) człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego człowieka, chociażby ta dusza była kretyniczna.

Nie wiem, ja­ki jes­tem, ale cier­pię, gdy mnie de­for­mują... Wbrew wszys­tkiemu chcę być sobą.

Nawet religia umiera z chwilą, gdy przeobraża się w obrządek. Zbyt łatwo zaiste poświęcamy na tych ołtarzach autentyczność i wagę naszego istnienia.

Is­to­ta ludzka nie wy­raża się w sposób bez­pośred­ni i zgod­ny ze swoją na­turą, ale zaw­sze w ja­kiejś ok­reślo­nej for­mie i for­ma owa, ów styl, sposób by­cia nie jest tyl­ko z nas, lecz jest nam narzu­cony z zewnątrz - i oto dlacze­go ten sam człowiek może ob­ja­wiać się na zewnątrz mądrze al­bo głupio, krwa­wo lub aniel­sko, doj­rza­le al­bo niedoj­rza­le, za­leżnie od te­go, ja­ki styl mu się naopat­rzy i jak uza­leżniony jest od in­nych ludzi.

Lata rozpadają się na miesiące, miesiące na dni, dni na godziny, minuty na sekundy, a sekundy przeciekają. Czy jestem? Jestem pewna ilością sekund – które przeciekły. Rezultat: nic. Nic.